Honda Accord 2.0 - Mazda 6 2.0
Aπλώς ικανοποιητικός, ο δίλιτρος τετρακύλινδρος της Mazda σίγουρα δεν αποτελεί σημείο-κλειδί στη συνολικά καλή εικόνα του ιαπωνικού σεντάν. Mε θεωρητική απόδοση 141 ίππους/6.000 σ.α.λ. και ροπή 18,0 χλγμ./4.100 σ.α.λ., βρίσκεται απλώς στο μέσο όρο της κατηγορίας, ενώ είναι και κάπως τραχύς στη λειτουργία του.
Tο εσωτερικό του Accord ξεχωρίζει αισθητικά, διαθέτοντας κορυφαίας ποιότητας υλικά και άψογο φινίρισμα. Πολύ καλή επίσης είναι και η θέση οδήγησης, ενώ οι χώροι για τους επιβάτες, συνολικά κορυφαίοι.
Πολύ όμορφο και εργονομικό, το εσωτερικό του Mazda 6 διαθέτει καλής ποιότητας υλικά, καθώς και ικανοποιητικούς χώρους για πέντε επιβάτες. O παρεχόμενος εξοπλισμός χαρακτηρίζεται πλήρης σε κάθε περίπτωση.
H μαλακότερη ρύθμιση της ανάρτησης έχει ως αποτέλεσμα τις αυξημένες κλίσεις στις στροφές, αλλά και χειρότερες τιμές επιβράδυνσης, αφού η μεταφορά βάρους προς τα εμπρός επισπεύδει το μπλοκάρισμα των τροχών και, κατά συνέπεια, την επέμβαση του ABS. Kρίμα, γιατί αυτός ο κινητήρας-διαμάντι άξιζε περισσότερη προσπάθεια από τους Iάπωνες μηχανικούς στο «fine tuning» της ανάρτησης.
Στιβαρό πλαίσιο, σφιχτές αναρτήσεις, πολύ καλό σύστημα διεύθυνσης και καλά φρένα συνθέτουν μια απόλυτα ζυγισμένη και σπορτίφ οδική συμπεριφορά, που θα ικανοποιήσει και όσους «ανήσυχους» οικογενειάρχες επιλέξουν την πρόταση της Mazda. Eπιπλέον, οι αρκετά κοντές σχέσεις του κιβωτίου κάνουν λιγότερο εμφανή τη σχετική αδυναμία του κινητήρα του.
Σε μια από τις πιο δύσκολες κατηγορίες της αγοράς, αυτή των μεσαίων οικογενειακών, δυο
ιαπωνικές εταιρείες καταθέτουν τις δικές τους προτάσεις, κοιτώντας στα μάτια τον εξ
Eυρώπης ανταγωνισμό.
ΤA μεσαία οικογενειακά αυτοκίνητα ανήκουν σε μια ιδιαίτερα απαιτητική κατηγορία. H κλάση
αυτή, που αντιπροσωπεύει σήμερα στην Ευρώπη λιγότερο από το 1/5 των πωλήσεων, παρουσιάζει
μια ελαφρά πτωτική τάση, αφού «κανιβαλίζεται» από τα νέα και μεγαλύτερα σε διαστάσεις
μοντέλα της κατηγορίας C, ενώ και τα MPV ασκούν μια συνεχώς αυξανόμενη πίεση. Ωστόσο,
παραμένει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια της αγοράς.
Πρότυπα και στάνταρντ υπάρχουν και εδώ, προκαθορισμένα κατά κύριο λόγο από τους
Γερμανούς... μετρ της κατηγορίας, δηλαδή την Audi, την BMW και τη Mercedes, που όχι
συμπτωματικά διαθέτουν τα ακριβότερα προϊόντα. Από εκεί και κάτω, οι προτάσεις των
εργοστασίων αποτελούν ένα πραγματικό αμάλγαμα ιδεών και λύσεων που προσφέρονται μάλιστα
σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές.
Η παρείσφρηση των Iαπώνων σ? αυτή την απαιτητική κατηγορία δεν ήταν μέχρι πρότινος εύκολη
υπόθεση. Προσφέροντας μοντέλα με μάλλον αδιάφορη προσωπικότητα, στήριξαν την όποια
επιτυχία τους στην αξιοπιστία και στο σχετικά χαμηλό κόστος. Η πρακτική αυτή αποδείχθηκε
τελικά λανθασμένη, αφού ο μέσος Eυρωπαίος αγοραστής της κατηγορίας είναι ο δυναμικός
40άρης που θέλει να ξεχωρίζει και όχι ο συνταξιούχος 65άρης που του περίσσεψε το εφάπαξ
και θέλει αυτοκίνητο για το... υπόλοιπο της ζωής του! Γιατί, κακά τα ψέματα, το
προηγούμενο Accord και το 626, πρόγονος του Mazda 6, μάλλον στο δεύτερο απευθύνονταν.
Σημειώσατε «X»
Για κάποιους, είναι εύκολο να βάλουν ένα «Χ» στο παρελθόν και να επενδύσουν στο παρόν και
το μέλλον, για άλλους, όμως, αυτό είναι αδιανόητο. Στην περίπτωσή μας, η Mazda είναι αυτή
που τοποθέτησε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το παρελθόν, αντικαθιστώντας το απρόσωπο
και συντηρητικό 626 με το ολόφρεσκο 6. Πρόκειται για το νέο προφίλ μιας εταιρείας που, αν
και φαινομενικά παρέμεινε αδρανής για μια πενταετία, επί της ουσίας αναδιοργανώθηκε εκ
βάθρων. Το μεσαίο οικογενειακό με τον κωδικό «6» αποτέλεσε ουσιαστικά μια νέα αρχή για το
ιαπωνικό εργοστάσιο που κατά το ήμισυ ανήκει στη Ford. Το αυτοκίνητο αυτό, που παραλίγο
να κάνει την έκπληξη στον περσινό διαγωνισμό «Car Of The Year», αφού έχασε για λίγο τη
μέγιστη διάκριση από το Renault Megane, κέρδισε αμέσως μετά δεκάδες βραβεία και
διακρίσεις σ? ολόκληρο τον κόσμο, φέρνοντας και πάλι την εταιρεία στο προσκήνιο. Ο σκοπός
επιτεύχθηκε σχετικά εύκολα. Oι προσαρμογές έτοιμων λύσεων από τη Ford όσον αφορά τα
μηχανικά μέρη και τα ηλεκτρικά-ηλεκτρονικά συνδυάστηκαν με δυναμικό σχεδιασμό εντός και
εκτός, προσεκτική επιλογή υλικών κατασκευής, καθώς και ποιοτική συναρμολόγηση.
Όσο «εξ ανάγκης» εύκολο ήταν για τη Mazda να διαγράψει το παρελθόν της, άλλο τόσο δύσκολο
ήταν για τη Honda να αποδεσμευτεί από την ίδια παράδοση. Αρνούμενη πεισματικά κάθε είδους
συνεργασία με άλλο κατασκευαστή, η Honda παραμένει μια εταιρεία δυο... όψεων. Από τη μια,
είναι ίσως η πιο διάσημη φίρμα στην αγορά για τους τεχνολογικά προηγμένους και υψηλής
απόδοσης κινητήρες της, από την άλλη, όμως, είναι μια από τις πιο άτολμες και
συντηρητικές στο σχεδιασμό των αυτοκινήτων της, τουλάχιστον στα μάτια του ευρωπαϊκού
κοινού. Με το Accord έβδομης γενιάς, οι Iάπωνες προσπάθησαν να πετύχουν ένα σχήμα
περισσότερο ευρωπαϊκό, η προσπάθειά τους όμως, κατά την ταπεινή μας άποψη, έμεινε
ημιτελής. Το Accord είναι ένα ρηξικέλευθο μεσαίο οικογενειακό, όχι μόνο για τους
Ευρωπαίους, αλλά και για τους ίδιους τους Iάπωνες σχεδιαστές του. Αυτήν τη στιγμή
φαίνεται να είναι ίσως το πιο «γιαπωνέζικο» αυτοκίνητο της κατηγορίας, γεγονός όχι
απαραίτητα κατακριτέο. Το αυτοκίνητο ξεχωρίζει, αφού πασιφανώς πρεσβεύει μια άλλη
σχεδιαστική αντίληψη και κουλτούρα, και εντέλει είναι τίμιο -ή γνήσιο, αν θέλετε-, αφού
δεν αντιγράφει και δεν προσπαθεί να εναρμονιστεί με το πλήθος.
Όραση και αφή
Ίσως η παραπάνω παράγραφος να ήταν κουραστική, όμως σας βάζει (και μας βάζει) στο κλίμα
ενόψει της σύγκρισης που ακολουθεί. Μέσα έξω λοιπόν, το Mazda 6 δεν είναι παρά ένα
«ιαπωνίζον» ευρωπαϊκό αυτοκίνητο, ενώ το Accord, ένα «εξευρωπαϊσμένο» ιαπωνικό.
Παρατηρώντας τα από μακριά, έχεις την ίδια αίσθηση, ψάχνοντας για λεπτομέρειες, το ίδιο,
και όταν κάθεσαι στη θέση του οδηγού, μια από τα ίδια! H θέση οδήγησης του Mazda μοιάζει
με κόκπιτ: πιο χαμηλή, πιο... άμεση, πιο ζεστή. Στο Accord, τα όργανα και το ταμπλό είναι
πιο μακριά, η στεφάνη του τιμονιού λιγότερο παχιά, ο επιλογέας του κιβωτίου πιο λεπτός
και το παρμπρίζ, κάπου εκεί στο βάθος, μοιάζει με βιτρίνα σε διαστάσεις...
Ανοίγεις ντουλαπάκια και θήκες, περιστρέφεις διακόπτες και αεραγωγούς, ψάχνεις τελειώματα
πλαστικών, και ορίστε οι διαφορές. Στο Mazda, ό,τι δε φαίνεται δεν είναι τέλειο, γιατί δε
χρειάζεται να είναι (σε καμιά περίπτωση δε μιλάμε για προχειρότητες): όλο και κάποια ραφή
υφάσματος έχει φύγει, αρκετά πλαστικά δεν είναι γυαλισμένα και από μέσα ώστε να μην
ξεχωρίζει το καλούπι, σε κάποιους αρμούς έχει τρέξει λίγο παραπάνω «καλάι», μερικοί
διακόπτες κάνουν «φτηνό» κλικ. Όλα δείγματα σύγχρονης ρεαλιστικής λογικής...
Το Accord, το ψάχνεις από ?δώ, το πιάνεις από ?κεί, τίποτα. Γυαλισμένα πλαστικά μέσα έξω,
διακόπτες σαν πλήκτρα «Κλαβινόβας», ραφές σαν κοστούμι Boss. Μια ολόκληρη ομάδα έντεκα
μηχανικών, λέει, εξέλιξε τους μεντεσέδες, τις τσιμούχες, τις γλίστρες και τις κλειδαριές,
για να κλείνουν οι πόρτες του Accord τέλεια. Τέτοιο πάθος για τελειότητα... Ένα μόνο
λαθάκι σκιάζει την απόλυτα ποιοτική εικόνα και το αναφέρουμε απλώς για να βοηθήσουμε να
εξαλειφθεί. Η ομάδα «Πόρτες» της Honda μάλλον ξέχασε το πορτ μπαγκάζ, γιατί κλείνει με
έναν τενεκεδένιο ήχο.
Έρευνα σε μεγαλύτερο βάθος
Aρκετά με τον οπτικό έλεγχο... Bουρ στην ουσία. Το κλειδί στο διακόπτη της Honda, η
γνωστή περιστροφική κίνηση, και... «Mπα, θα ?σβησε». Ξανά η γνωστή περιστροφή και η μίζα
διαμαρτύρεται με το γνωστό ανατριχιαστικό ήχο. Μάλιστα! O i-VTEC ήταν σε λειτουργία!
Πρόκειται για διαμάντι. Αθόρυβος, χωρίς... ίχνος κραδασμών και θορύβων, ανεβάζει
απρόσκοπτα στροφές και αποδίδει γραμμικά σε όλο το φάσμα της λειτουργίας του. Τι κρίμα
που ρυθμίστηκε τόσο ήπια ώστε να αποδίδει μόνο 155 ίππους! Eίναι πάντως μια τιμή κορυφαία
για ατμοσφαιρικό τετρακύλινδρο αυτής της κατηγορίας. Όμως, η Honda δεν ξέρει μόνο από
κινητήρες, αλλά και από κιβώτια. Ο επιλογέας του Accord είναι πραγματικά χάρμα. Ακριβής,
γρήγορος, με μικρές διαδρομές και χωρίς κραδασμούς, σε κάνει να θέλεις να τον
χρησιμοποιείς συνέχεια, από ευχαρίστηση και μόνο.
Για το Mazda 6, η λύση στον τομέα κινητήρας-μετάδοση ήρθε πακέτο από το Mondeo της Ford.
Πρόκειται για ένα σύγχρονο και δοκιμασμένο τετρακύλινδρο σύνολο με απόδοση μέσου όρου και
μάλλον τραχιά λειτουργία, που συνδυάζεται με ένα πεντατάχυτο κιβώτιο, με θετικό, αν και
σκληρό, επιλογέα. Συνολικά, το συγκεκριμένο πακέτο είναι σαφώς κατώτερο του αντίστοιχου
της Honda.
Έτσι, λοιπόν, στον τομέα των επιδόσεων, το κατά τι βαρύτερο Accord (+30 κιλά)
προπορεύεται του Mazda 6, τουλάχιστον στις επιταχύνσεις από στάση, όπου η διαφορά των 0,3
δευτερολέπτων για τα 0-100 χλμ./ώρα (9,1 χρειάζεται το Accord έναντι 9,4 του 6) αυξάνεται
σημαντικά στα 0-160 χλμ./ώρα, φτάνοντας στα 3,4 δευτερόλεπτα. Kαι στις επιταχύνσεις εν
κινήσει, το Accord είναι παντού λίγο ταχύτερο, εκτός από αυτές με 3η, όπου η κοντύτερη
κλιμάκωση του Mazda του επιτρέπει να επικρατήσει πρόσκαιρα. Συνολικά, όσο αυξάνει η
ταχύτητα τόσο πιο γρήγορο εμφανίζεται το Accord, αφού στα πολλά χιλιόμετρα δρα υπέρ του
και ο πολύ καλός συντελεστής αεροδυναμικής αντίστασης που έχουν επιτύχει οι σχεδιαστές
(Cx: 0,28).
Aπό τους κινητήρες περνάμε στις αναρτήσεις των δυο αυτοκινήτων, οι οποίες, αν και
αρχιτεκτονικά μοιάζουν μεταξύ τους (διάταξη διπλών ψαλιδιών εμπρός και πολλαπλών
συνδέσμων πίσω), είναι εντελώς διαφορετικά ρυθμισμένες. Στο μεν Mazda έμφαση έχει δοθεί
στα σπορ οδικά χαρακτηριστικά, ενώ οι μηχανικοί της Honda επέλεξαν τη σκληρότητα των
ελατηρίων και την απόσβεση των αμορτισέρ με γνώμονα την άνεση. Οι διαφορές μεταξύ των δυο
είναι ορατές ακόμα και στην έκδοση Sport του Accord, με την πιο σφικτή ανάρτηση και τα
φαρδύτερα ελαστικά. Αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός και απλοί πίσω είναι τα βασικά στοιχεία του
συστήματος πέδησης και στα δυο αυτοκίνητα, που διαθέτουν επιπλέον στάνταρντ ABS με EBD.
Kαι στις δυο περιπτώσεις πάντως, υδραυλικές κρεμαγιέρες μεταβαλλόμενης υποβοήθησης
μεταφέρουν από το τιμόνι στο δρόμο τις εντολές για αλλαγή κατεύθυνσης του οδηγού.
Aξιολόγηση... εν πλω
Έχοντας κατά νου ότι στον τομέα των επιδόσεων το Accord είναι λίγο, πολύ ταχύτερο του 6,
περνάμε στην οδική συμπεριφορά. Εδώ, η υπεροχή του αυτοκινήτου της Mazda είναι εμφανής. Η
σφιχτή ρύθμιση της ανάρτησης, το άμεσο τιμόνι, τα εξαιρετικά φρένα και το πολύ καλό
ζύγισμα τοποθετούν σε κορυφαίο επίπεδο για την κατηγορία το αυτοκίνητο από τη Χιροσίμα,
που δείχνει το δρόμο ακόμα και σε Eυρωπαίους μετρ του είδους. Ουδέτερο και συμπαγές σε
κάθε περίπτωση, εκπλήσσει τον οδηγό του με τον απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο που χαράζει
ιδανικές καμπύλες στις γρήγορες στροφές, διαθέτοντας επιπλέον αξιοσημείωτη ελκτική
πρόσφυση στην έξοδο των αργών. Η τελευταία είναι τόσο καλή, που το στάνταρντ σύστημα
ελέγχου της πρόσφυσης περνά απαρατήρητο, όταν η κατάσταση του οδοστρώματος είναι από
μέτρια και άνω. Τα ηλεκτρονικά θα επέμβουν μόνο σε πολύ γλιστερά κομμάτια ή σε περίπτωση
σοβαρού λάθους του οδηγού, αλλά και πάλι με πολύ διακριτικό τρόπο και χωρίς να σβήσουν
σχεδόν τον κινητήρα μετατρέποντας το χρήστη έρμαιο της τεχνολογίας (μια κατάσταση που σε
κάποιες περιπτώσεις είναι αρκετά δυσάρεστη). Μπράβο, λοιπόν, στους τεχνικούς της Mazda
που κατάφεραν να εξελίξουν και να ρυθμίσουν ένα πλαίσιο που αγγίζει την καρδιά του
πραγματικού οδηγού, χωρίς μάλιστα να καταστήσουν το αυτοκίνητο κουραστικό ή δύσκολο για
το μέσο χρήστη.
Το να κινηθεί ο οδηγός του Accord στο ρυθμό του Mazda 6 σε δρόμο με στροφές είναι σαν να
επιδίδεται σε κυνήγι μαγισσών! Ακόμα και στην έκδοση Sport, το Accord παρουσιάζει
αδυναμίες στην οδική του συμπεριφορά. Τα φαινόμενα μεταφοράς βάρους είναι έντονα
-επηρεάζουν και την απόσταση ακινητοποίησης κατά το φρενάρισμα- και η ανάρτηση μάλλον
μαλακά ρυθμισμένη για να καταφέρει να τα αποσβέσει. Έτσι, το ιαπωνικό σεντάν θα
υποστρέψει έντονα όταν πιεστεί στις στροφές, οι εμπρός κινητήριοι τροχοί του θα
ολισθήσουν στο βαθύ πάτημα του γκαζιού και το τιμόνι του θα ελαφρύνει και θα διακόψει τη
μετάδοση πληροφοριών από το δρόμο. Eπιπλέον, εδώ δεν υπάρχει σύστημα ελέγχου της
πρόσφυσης (διατίθεται μόνο στην έκδοση 2.4), παρότι το Accord το χρειάζεται περισσότερο
σε σχέση με το Mazda 6 που το διαθέτει.
Συνολικά, η ανάρτηση του οικογενειακού της Honda, αν και βάσει προδιαγραφών θεωρείται
κορυφαία, φαίνεται να μην έχει το «ψάξιμο» που απαιτείται ώστε να κάνει τη διαφορά.
Πιθανόν η επιλογή των μηχανικών της εταιρείας να ήταν συνειδητή, αφού ρύθμισαν ένα
σύστημα με γνώμονα την άνεση, παρά ταύτα, όταν στην γκάμα ενός κατασκευαστή υπάρχουν
προϊόντα που αποτελούν μέτρο σύγκρισης -όπως το Type R-, τότε οι απαιτήσεις του ειδικού
δοκιμαστή όσον αφορά την οδική συμπεριφορά είναι αυξημένες. Το ότι αυτές δεν
ικανοποιούνται, δε σημαίνει πως έχουμε να κάνουμε με μια... κατάσταση προβληματική ή
επικίνδυνη. Τουναντίον, το νέο Accord είναι ένα φιλικό και ασφαλές αυτοκίνητο για τη
συντριπτική πλειονότητα του κοινού στο οποίο απευθύνεται και ίσως το κορυφαίο, σε
ευχρηστία, της κατηγορίας. Στην εθνική, καταπίνει τα χιλιόμετρα και δεν κουράζει τους
επιβάτες του, δε θα ικανοποιήσει, όμως, το ίδιο την επιθυμία για κρυφές, και συνήθως
μοναχικές, οδηγικές απολαύσεις.
Eξ ιδίων...
Το συμπέρασμά μας προφανώς συνάγεται εκ των ήδη εκπεφρασμένων. Συγκλίνουμε στην πρόταση
της Mazda, και όχι μόνο στο στενό πλαίσιο της συγκριτικής μας αντιπαράθεσης, αλλά σε αυτό
ολόκληρης της κατηγορίας των μεσαίων οικογενειακών. Κι αυτό, γιατί το 6 -ειδικά το
δίλιτρο- ήταν για εμάς ένα αυτοκίνητο-αποκάλυψη φανερώνοντας πολύπλευρo ταλέντo. Με την
ίδια άνεση και ασφάλεια που θα μεταφέρει την οικογένειά σας και τις αποσκευές της
(παρεμπιπτόντως, διαθέτει και ένα από τα μεγαλύτερα πορτ μπαγκάζ της κατηγορίας) από το
ένα σημείο στο άλλο -εντός και εκτός αστικών περιοχών-, μπορεί να μετατραπεί σε ένα
εργαλείο απόλαυσης και σύντομης φυγής για τους λάτρεις της σπορ οδήγησης. Από την άλλη,
το Accord είναι μια αξιόλογη πρόταση για την κατηγορία, με κορυφαία ποιότητα κατασκευής,
που δικαιολογεί εν μέρει την αυξημένη τιμή του. Όμως, παρά την προσπάθεια της Honda, το
ιαπωνικό σεντάν δύσκολα θα καταφέρει να κερδίσει την προσοχή του κοινού που η εταιρεία
φιλοδοξεί κατατάσσοντάς το στην ανώτερη και πολυτελέστερη βαθμίδα της κατηγορίας του. Tο
Accord, ως γνήσιο Honda, εξακολουθεί, κατά την άποψή μας, να απευθύνεται κυρίως στους
παραδοσιακούς αγοραστές της φίρμας και δευτερευόντως στο ευρύ κοινό της κατηγορίας._ 4T
Μας άρεσε
- Tο ποιοτικό τελείωμα των πλαστικών του Accord
- Το ηχοσύστημα της Bose του Mazda 6
Δε μας άρεσε
- Το «φτηνό» κλείσιμο του πορτ μπαγκάζ του Accord
- H σχετικά τραχιά λειτουργία του κινητήρα του Mazda 6
Θα μπορούσε...
Το Mazda 6 να είχε έναν κινητήρα παρόμοιας απόδοσης και λειτουργικών χαρακτηριστικών με
του Accord.
ΣTO ΔYNAMOMETPO
H Honda, εκμεταλλευόμενη τη μακρά της παράδοση στους ατμοσφαιρικούς κινητήρες, κατάφερε
να εξελίξει έναν κορυφαίο τετρακύλινδρο για το νέο μεσαίο οικογενειακό μοντέλο της. H
συμπεριφορά του συνόλου στο δυναμόμετρο ήταν άψογη, προσφέροντας μια σχεδόν τέλεια
καμπύλη, η οποία κορυφώνεται στους 146,1 ίππους (στον τροχό) στις 6.300 σ.α.λ., τη στιγμή
που η ροπή φτάνει στα 18,4 χλγμ. στις 4.850 σ.α.λ. O κινητήρας της Mazda που τοποθετήθηκε
στο 6 υπολείπεται εμφανώς, φτάνοντας μόλις στους 125,7 ίππους (επίσης στον τροχό) στις
5.700 σ.α.λ., παρουσιάζοντας επιπλέον κάποια σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του. Παρά
ταύτα, η μέγιστη τιμή της ροπής (17,2 χλγμ./4.850 σ.α.λ.) επιτυγχάνεται σε στροφές πολύ
κοντά σε αυτές της μέγιστης ισχύος, με αποτέλεσμα, σε αυτό το εύρος, ο κινητήρας να
παρουσιάζει πολύ καλά χαρακτηριστικά λειτουργίας.
TO XPΩMA TOY XPHMATOΣ
Mεγάλο ατού της πρότασης της Mazda είναι και η τιμή κτήσης που την κάνει ιδιαίτερα
ελκυστική. Στη μία και μοναδική έκδοση λοιπόν που κοστίζει 23.390 ευρώ, ο εξοπλισμός
είναι πληρέστατος, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων οκτώ αερόσακους και σύστημα ελέγχου της
πρόσφυσης, ενώ στον περιορισμένο κατάλογο του επιπλέον εξοπλισμού θα βρούμε πρακτικά μόνο
το δερμάτινο σαλόνι, που χρεώνεται 1.650 ευρώ επιπλέον. Tο Accord χάνει εδώ έναντι του
αντιπάλου του, αφού η τιμή του ξεκινά από τα 27.033 ευρώ στην έκδοση Comfort, χωρίς
σημαντικές ελλείψεις στον εξοπλισμό (πέραν των τροχών αλουμινίου που χρεώνονται
επιπλέον), για να καταλήξει στα 28.987 ευρώ στην έκδοση Sport, που είναι πληρέστερη
(περιλαμβάνει ημι-δερμάτινα τύπου μπάκετ καθίσματα και ζάντες αλουμινίου με φαρδύτερα
ελαστικά).
ΣTHN ΠIΣTA
Oι καθιερωμένες ασκήσεις μας στην πίστα των Mεγάρων επιβεβαιώνουν την εικόνα που
αποκομίσαμε οδηγώντας τα αυτοκίνητα στο δρόμο. Tο Mazda 6 ξεχώρισε καθαρά στη διαδικασία
αλλαγής λωρίδας χάρη στην πολύ καλή κατευθυντικότητα και στο ακριβές σύστημα διεύθυνσης,
πετυχαίνοντας 3,54 δλ., με εντυπωσιακή ταχύτητα εισόδου που έφτασε στα 115,5 χλμ./ώρα. Tο
Accord, πιο μαλακό και με έντονη την παρουσία φαινομένων μεταφοράς βάρους, πέτυχε 3,81
δλ., με ταχύτητα εισόδου 110,6 χλμ./ώρα, τιμές εν γένει μέτριες για την κατηγορία. Ίδια
γεύση και στο σλάλομ, με το σφιχτό και ακριβές Mazda 6 να πετυχαίνει 5,43 δλ. και το
Accord, που σπινάρει αρκετά στις αλλαγές πορείας χάνοντας χρόνο, δεν πέτυχε κάτι καλύτερο
από 5,78 δλ. H διαφορά ήταν εμφανής και στο γύρο πίστας, όπου το καλοστημένο Mazda 6
«έγραψε» 1:21.00. Tο Accord φανερώνει και εδώ τις αδυναμίες του. Όντας πολύ υποστροφικό
στις στροφές και μπλοκάροντας εύκολα τους τροχούς του στο φρενάρισμα στο τέλος της
ευθείας, υπολείπεται σαφώς με χρόνο 1:23.85.
Honda Accord
YΠEP
Κινητήρας
Επιλογέας κιβωτίου
Ποιότητα κατασκευής
KATA
Ρύθμιση ανάρτησης
Τιμή
Mazda 6
YΠEP
Οδική συμπεριφορά
Τιμή αγοράς
Αίσθηση και αποτελεσματικότητα φρένων
KATA
Τραχιά λειτουργία κινητήρα